دانشجویان شیکاگو در طول موج کووید به محوطه دانشگاه باز می گردند

روز دوشنبه، زمانی که ناریانا کاستیلو بیش از 530 روز بعد برای مهدکودک‌ها و دانش‌آموزان کلاس اولی خود را برای اولین روزشان در محوطه مدرسه دولتی شیکاگو آماده کرد، اجمالی از عادی بودن و سرسختی در همه جا دیده می‌شد. یادآوری گریزان
در جعبه ناهار جدید، چند بطری شیر شکلات در کنار بطری های کوچک ضدعفونی کننده دست وجود دارد. در یک کیسه خرید پر از وسایل مدرسه، دفترچه یادداشت در کنار دستمال های ضدعفونی کننده پنهان شده است.
در سرتاسر شهر، صدها هزار خانواده مانند کاستیلو به مدارس دولتی در شیکاگو می روند تا به خطر بالای یادگیری حضوری تمام وقت برگردند. بسیاری از مردم دسته‌ای از احساسات متناقض را به ارمغان می‌آورند که اغلب به طرز هوشمندانه‌ای در میان جوانانی که لذت بازگشت را در بر می‌گرفتند پنهان می‌شدند. برخی از مردم بسیار ناامید هستند که افزایش نوع دلتا در تابستان باعث شده تا خانواده ها مدرسه بازگشایی شده را که زمانی نقطه عطف مهمی در مبارزه با ویروس کرونا بود، از دست بدهند.
پس از سال تحصیلی اصولاً مجازی، میزان حضور کاهش یافت و نمرات مردودی افزایش یافت - به ویژه برای دانش‌آموزان رنگین‌پوست - دانش‌آموزان نیز در ماه‌های آینده با امید و عدم اطمینان از نظر پیشرفت تحصیلی و عاطفی درمانی مواجه شدند.
اگرچه شهردار لوری لایت‌فوت به سرمایه‌گذاری 100 میلیون دلاری برای بازگشایی ایمن افتخار می‌کند، مردم هنوز این سوال را دارند که آیا منطقه مدرسه آماده است یا خیر. هفته گذشته، استعفای لحظه آخری راننده اتوبوس به این معنی است که بیش از 2000 دانش آموز شیکاگو به جای صندلی اتوبوس مدرسه پول نقد دریافت خواهند کرد. برخی از مربیان نگرانند که در کلاس‌های شلوغ و راهروها، نتوانند کودکان را در فاصله سه فوتی توصیه‌شده نگه دارند. والدین هنوز در مورد اینکه چه اتفاقی می افتد اگر موارد متعدد در محوطه دانشگاه گزارش شود، سوال دارند.
خوزه تورس، مدیر اجرایی موقت منطقه مدرسه، گفت: «همه ما دوباره یاد می‌گیریم چگونه کلاس‌های حضوری داشته باشیم.
تابستان امسال، مدارس دولتی شیکاگو همه کارمندان را ملزم به پوشیدن ماسک و واکسیناسیون کردند - الزامی که ایالت نیز آن را پذیرفته است. با این حال، منطقه مدرسه و اتحادیه معلمان آن نتوانستند به توافق نامه کتبی برای بازگشایی دست یابند و در آستانه سال تحصیلی سخنان تند رد و بدل کردند.
یکشنبه شب، در خانه اش در پارک مک کینلی، ناریانا کاستیلو ساعت زنگ دار را ساعت 5:30 صبح تنظیم کرد، سپس تا نیمه شب بیدار ماند، وسایل را مرتب کرد، ساندویچ ژامبون و پنیر درست کرد، و به مادران دیگر پیام داد.
او گفت: "پیام ما این است که چقدر هیجان زده و در عین حال چقدر مضطرب هستیم."
آخر هفته گذشته، کاستیلو مرز باریکی بین القای احتیاط در دو فرزندش و اجازه دادن به آنها برای شکوفه دادن با شادی در اولین روز مدرسه ترسیم کرد. برای دانش‌آموز سال اول میلا و کودک مهدکودک متئو، این اولین باری است که پا به آکادمی هنرهای زیبا و موزه تالکوت در بخش غربی شهر می‌گذارند.
کاستیلو از میرا خواست که کفش‌های کتانی تک شاخ جدید را انتخاب کند، چراغ‌های صورتی و آبی چشمک زن در هر مرحله، در حالی که به صحبت‌های او درباره پیدا کردن دوستان جدید در کلاس گوش می‌داد. او همچنین به کودکان هشدار داد که ممکن است مجبور شوند بیشتر روز مدرسه را روی میزهای خود بگذرانند.
تا صبح دوشنبه، کاستیلو همچنان می توانست شروع هیجان میرا را ببیند. این دختر پس از ملاقات با او در Google Meet در هفته قبل و پاسخ به سؤالات مورد علاقه میلا به زبان اسپانیایی، قبلاً از معلم خود تمجید کرده است. علاوه بر این، هنگامی که کرفس را به عنوان غذای فراق به «کووید خرگوش» استورمی در خانه تقدیم کرد، گفت: «من می‌توانم استراحت کنم. من قبلاً هرگز استراحت نکرده بودم.»
تغییر به یادگیری مجازی باعث ناراحتی فرزندان کاستیلو شد. خانواده راه‌اندازی رایانه یا تبلت را به تعویق انداخته بودند و به توصیه‌هایی درباره محدود کردن زمان نمایشگر توجه کردند. میلا در مرکز دوران کودکی ولما توماس، یک برنامه دوزبانه که بر فعالیت‌های عملی، بازی‌ها و زمان در فضای باز تأکید دارد، تحصیل کرد.
میلا نسبتاً سریع با عادت جدید یادگیری از راه دور سازگار شد. اما کاستیلو یک مادر تمام وقت است که در تمام طول سال با ماتئو پیش دبستانی همراهی می کند. کاستیلو بسیار نگران است که این بیماری همه گیر مانع از مشارکت فرزندانش در تعاملات اجتماعی می شود که برای رشد آنها حیاتی است. با این وجود، در بخش‌هایی از شهر که به شدت تحت تأثیر ویروس کرونا قرار گرفته است، زمانی که منطقه گزینه‌های متفاوتی را در بهار ارائه می‌دهد، خانواده اصرار به یادگیری کامل مجازی داشتند. کاستیلو گفت: برای ما ایمنی بهتر از عقل است.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز دوشنبه، مقامات شهری اظهار داشتند که چندین ماه است که کار می‌کنند و قصد دارند اجباراً در سومین ناحیه بزرگ کشور بازگشایی شوند - و به خانواده‌هایی مانند کاستیو اطمینان دهند که بازگشت امن است. برای اولین بار، ناحیه مدرسه یک کنفرانس مطبوعاتی سنتی بازگشت به مدرسه را در دبیرستان جایگزین دیگری در ناحیه جنوبی برگزار کرد تا اذعان کند که پس از تعدیل آموزش از راه دور در سال گذشته، امسال تعداد دانش‌آموزان با واحدهای ناکافی افزایش یافته است.
در یک کلاس درس در دفتر بازرس جنوبی شیکاگو در نزدیکی چمن شیکاگو، دانش‌آموزان ارشد گفتند که امیدوارند این فشار رو در رو به آنها کمک کند تا دیپلم دبیرستان خود را پس از شروع و پایان بحران‌های شخصی، بیماری‌های همه‌گیر، و بیکاری به پایان برسانند. نیاز دارد. . کار پردیس.
مارگاریتا بِسِرا، 18 ساله، گفت که از بازگشت به کلاس در یک سال و نیم دیگر عصبی است، اما معلمان «تمام تلاش‌ها را انجام داده‌اند» تا دانش‌آموزان احساس راحتی کنند. اگرچه همه افراد کلاس با سرعت خاص خود روی یک دستگاه جداگانه کار می‌کردند، معلمان هنوز در اتاق سرگردان بودند تا به سؤالات پاسخ دهند و به Becerra کمک کردند تا خوش‌بین باشد که مدرک خود را در اواسط سال به پایان برساند.
او در مورد این دوره نیم روزی گفت: «بیشتر مردم به این دلیل که بچه دارند یا باید کار کنند به اینجا می آیند. ما فقط می خواهیم کارمان را تمام کنیم.»
در این کنفرانس مطبوعاتی، رهبران تاکید کردند که الزامات ماسک و واکسیناسیون کارکنان از ارکان استراتژی کنترل شیوع کووید در منطقه است. در نهایت، لایت فوت گفت: "شواهد باید در پودینگ باشد."
در مواجهه با کمبود ملی رانندگان اتوبوس مدرسه و استعفای رانندگان محلی، شهردار اظهار داشت که منطقه یک "برنامه قابل اعتماد" برای رفع کمبود تقریبا 500 راننده در شیکاگو دارد. در حال حاضر، خانواده ها بین 500 تا 1000 دلار آمریکا برای ترتیب حمل و نقل خود دریافت خواهند کرد. روز جمعه، منطقه مدرسه از شرکت اتوبوس مطلع شد که 70 راننده دیگر به دلیل انجام واکسیناسیون استعفا داده اند - این یک توپ منحنی ساعت 11 بود که به کاستیو و سایر والدین اجازه می داد برای سال تحصیلی پر از عدم اطمینان آماده شوند.
چند هفته است که کاستیلو اخبار مربوط به افزایش تعداد موارد کووید را به دلیل انواع دلتا و شیوع مدارس در سایر نقاط کشور از نزدیک دنبال کرده است. چند هفته قبل از شروع سال تحصیلی جدید، او در جلسه تبادل اطلاعات با المپیا باهنا، مدیر تالکوت شرکت کرد. او از طریق ایمیل‌های منظم به والدینش و توانایی جدی‌اش، حمایت کاستیلو را به دست آورد. با وجود این، کاستیلو زمانی که متوجه شد مقامات منطقه برخی توافقات امنیتی را حل و فصل نکرده اند، همچنان ناراحت بود.
از آن زمان، ناحیه مدرسه جزئیات بیشتری را به اشتراک گذاشته است: دانش‌آموزانی که به دلیل کووید یا تماس نزدیک با افراد مبتلا به کووید باید به مدت 14 روز قرنطینه شوند، در بخشی از روز مدرسه از راه دور به تدریس در کلاس گوش می‌دهند. منطقه مدرسه هر هفته آزمایش داوطلبانه کووید را برای همه دانش آموزان و خانواده ها ارائه می دهد. اما برای کاستیو، "منطقه خاکستری" هنوز وجود دارد.
بعداً کاستیلو با معلم سال اول میرا ملاقات مجازی داشت. با 28 دانش آموز، کلاس او به یکی از بزرگترین کلاس های سال اول در سال های اخیر تبدیل خواهد شد، که حفظ منطقه را تا حد امکان نزدیک به سه فوت مشکل می کند. ناهار در کافه تریا خواهد بود، یکی دیگر از کلاس های سال اول و دو کلاس سال دوم. کاستیلو دید که دستمال‌های ضدعفونی‌کننده و ضدعفونی‌کننده دست در فهرست وسایل مدرسه است که از والدین خواسته شده است به مدرسه ببرند، که او را بسیار عصبانی کرد. ناحیه مدرسه میلیاردها دلار بودجه برای بهبود بیماری همه گیر از دولت فدرال دریافت کرد که برخی از آنها برای پرداخت هزینه تجهیزات و لوازم حفاظتی برای بازگشایی ایمن مدرسه استفاده شد.
کاستیلو نفسی کشید. برای او، هیچ چیز مهمتر از محافظت از فرزندانش در برابر فشار بیماری همه گیر نیست.
پاییز امسال، در جنوب شیکاگو، دکستر لگینگ در فرستادن دو پسرش به مدرسه تردیدی نداشت. فرزندان او باید در کلاس درس باشند.
Legging به عنوان یک داوطلب برای سازمان های حمایت از والدین، سازمان های اجتماعی و مسائل خانوادگی، از تابستان گذشته حامی صوتی بازگشایی مدارس تمام وقت بوده است. وی معتقد است که حوزه مدرسه اقدامات مهمی برای کاهش خطر شیوع کووید انجام داده است، اما همچنین خاطرنشان کرد که هر بحثی در مورد حفظ سلامت کودکان باید بر سلامت روان متمرکز شود. او گفت که تعلیق مدرسه به دلیل قطع ارتباط فرزندانش با همسالان و بزرگسالان دلسوز و همچنین فعالیت های فوق برنامه مانند تیم فوتبال نوجوانان، خسارات سنگینی را به همراه داشته است.
سپس علما هستند. لگینگ با ورود پسر بزرگش به سال سوم دبیرستان الربی، صفحه گسترده ای برای مدیریت و ردیابی درخواست های کالج ایجاد کرده است. او بسیار سپاسگزار است که معلمان مدرسه از پسر وی با نیازهای ویژه حمایت می کنند. اما سال گذشته یک شکست بزرگ بود و پسرش گاهی اوقات دوره های مجازی را به دلیل طولانی شدن زمان لغو می کرد. بازگشت به مدرسه دو روز در هفته در ماه آوریل کمک می کند. با این وجود، لگینگ از دیدن Bs و C در کارنامه پسر شگفت زده شد.
«آنها باید Ds و Fs باشند - همه آنها. من فرزندانم را می شناسم.» او می‌خواهد جوان شود، اما آیا برای یک شغل جوان آماده است؟ مرا می ترساند.»
اما برای کاستیو و والدینش در حلقه اجتماعی او، استقبال از آغاز سال تحصیلی جدید دشوارتر است.
او در سازمان غیرانتفاعی برایتون پارک محله، جایی که به سایر والدین در مورد سیستم مدرسه راهنمایی می‌کرد، شرکت کرد. در نظرسنجی اخیر والدین که توسط یک سازمان غیرانتفاعی انجام شد، بیش از نیمی از مردم گفتند که می‌خواهند یک انتخاب کاملا مجازی در پاییز داشته باشند. 22 درصد دیگر گفتند که آنها نیز مانند کاستیو ترجیح می دهند یادگیری آنلاین را با یادگیری حضوری ترکیب کنند، که به معنای کمتر شدن دانش آموزان در کلاس و فاصله اجتماعی بیشتر است.
کاستیلو شنیده است که برخی از والدین قصد دارند حداقل هفته اول مدرسه را به حالت تعلیق درآورند. زمانی به این فکر می کرد که فرزندش را برنگرداند. اما خانواده برای تحصیل و درخواست برای مدرسه ابتدایی سخت کار کرده اند و از برنامه درسی دوزبانه تالکوت و تمرکز هنری هیجان زده هستند. کاستیو نمی توانست فکر از دست دادن جایگاه خود را تحمل کند.
علاوه بر این، کاستیلو متقاعد شده بود که فرزندانش نمی توانند یک سال دیگر در خانه درس بخوانند. او یک سال دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد. او به عنوان دستیار آموزشی سابق پیش دبستانی، اخیراً مدرک تدریس را کسب کرده است و قبلاً شروع به درخواست شغل کرده است.
در روز اول مدرسه در روز دوشنبه، کاستیلو و همسرش رابرت ایستادند تا با فرزندانشان در مقابل تالکوت عکس بگیرند. سپس همگی ماسک زدند و در شلوغی والدین، دانش‌آموزان و مربیان در پیاده‌روی روبروی مدرسه فرو رفتند. شورش‌ها – از جمله حباب‌هایی که از طبقه دوم ساختمان می‌ریزند، آهنگ «می‌خواهم با کسی برقصم» ویتنی هیوستون روی استریو، و طلسم ببر مدرسه – باعث شد که نقطه‌های قرمز فاصله‌گذاری اجتماعی در پیاده‌رو به نظر خارج از فصل به نظر برسند.
اما میرا که آرام به نظر می رسید معلمش را پیدا کرد و با همکلاسی هایی که منتظر نوبت ورود به ساختمان بودند به صف شد. "باشه، دوستان، siganme!" معلم فریاد زد و میلا بدون اینکه به عقب نگاه کند دم در ناپدید شد.